Siedząc na puszystych poduchach i pretensjonalnie przeciągając sylaby…
Kiedy na świat przyszła mała N spostrzegłam, iż ogromną radość sprawia mi wybieranie osobliwych lub mniej osobliwych ubranek dla niej. Co więcej! Zaczęłam zastanawiać się czy inni rodzice też ubierają swoje pociechy dla siebie i czerpią z tego wielką frajdę.
Świeżo urodzone „rzodkiewki” nie przywiązują uwagi do tego jak są ubrane.To oko rodzica szuka odpowiedniego stylu dla swojej pociechy. Nasycone i zrelaksowane o-k-o. (przeważnie mamy… rzadziej taty… prędzej babci)
Teraz kiedy moja rzodkiewka rośnie i bacznie obserwuje mnie swoją bystrą małą gałką oczną, potrafi odgadnąć jak wyglądał mój dzień. Przykładowo: co robiłam, gdzie byłam, a czasami nawet co jadłam 😀 itd … Bądź przeciwnie! Potrafi rozszyfrować jaki będzie mój dzień.
Fascynujące jest to jaką codzienną selekcje dokonuje ta mała istota na bazie tego co w danej chwili mam na sobie.
Może to rodzaj interesowności?
Masz interes do załatwienia w banku? Ubierasz żakiet i eleganckie spodnie.
Idziesz na siłownie? Ubierasz strój sportowy.
Masz spotkanie biznesowe? Ubierasz garsonkę.
Spotykasz się z przyjaciółmi? Wskakujesz w coś wygodnego, bardziej oversize.
A może zwyczajnie jestem dla N tak przewidywalna?
Frasobliwie stwierdzam, że D tego nie zauważa, więc jednoznacznie muszę przyznać, iż moja sprytna N zwraca uwagę na takie szczegóły. Nawet wtedy kiedy zwyczajnie rano biegnie ze mną po bułki do sklepu.
Mama i córka.
Obie potargane i zawsze w pośpiechu przed nadchodzącym nowym dniem.
Zawsze razem.
I zawsze szczęśliwe.
P.
* * *
tunika & legginsy/ Lindex
